Een ode aan Ede

Jaren geleden was er iets aan de hand
in ons prachtige Groninger land
toen vertolkte een zingende dichter
ons daag’lijkse leven, en maakte het lichter

Hij zong van mien toentje en wat moakt het oet
en elk die het hoorde, dacht dit is goed
Eindelijk hadden wij hoog in het noorden
een held die het Gronings mooi kon verwoorden

Hij wist ons te raken, deed altijd zijn best
het het ook nooit meer zó donker west
Wie missen zien kiek op ons doaglieks bestoan
en waiten van ‘n tied, van komm’n en goan

Zien laidjes dai bliev’n ons altied verzell’n
nog zoveul har hij aan ons te vertell’n
Moar ‘t mocht nait zo weez’n, de zaikte dai won
en hai luit ons achter, op ‘t twijde perron

Maar zijn Groninger erfgoed zal nooit vervagen
al wat hij maakte, voor altijd gedragen
Diep in het hart van ons allemaal
bevindt zich een plekje voor Ede Staal


P. Altena

Voor iedereen die wil reageren